The Gunslinger

Υπάρχουν κι άλλα τραγούδια για να τραγουδηθούν.

Το τραγούδι της χελώνας κι η κραυγή της αρκούδας ξυπνούν.
Το νιώθω, κι ακόμα φοβάμαι. Ο δρόμος για τον Πύργο ανοίγεται μπροστά μου.
"Έλα, κομάλα, κα!"
Το Κα επιτέλους έχει έρθει σε μένα.
Γκρίζε παλιόφιλε, αν τελικά αποτύγχανες στη δοκιμασία, τι θα σήμαινε;
Πλησιάζουμε.
Κόρη της θλίψης, ο χρόνος σου λιγοστεύει, ξεθωριάζει σιγά-σιγά. Ξεθωριάζει.
Πες "ευχαριστώ", φίλε μου, γιατί οι ακτίνες είναι ασφαλείς. "Πολλές μέρες κι ευχάριστες νύχτες να έχεις."

Σώστε με!
Αυτή είναι η τελευταία συγχορδία. Μην το αφήσετε να τελειώσει έτσι. Όχι έτσι.
Πείτε μου όταν τα πράγματα θα είναι εκτός ελέγχου. Τώρα βγαίνουν εκτός ελέγχου.

Είμαι αιχμάλωτος, μπλεγμένος, μου έχεις κάνει μάγια. Είμαι ο τελευταίος στη γενιά των πιστολέρο.
Θυσία της αθωότητας, αυτή η δουλειά πρέπει να γίνει, τώρα φύσα το κέρας. Χαίρε στο περίστροφο!

Ό,τι έγινε έγινε, ναι, δεν θα γυρίσω πίσω. Κάθε ταξίδι πρέπει να τελειώσει.
"Χαίρε, πιστολέρο! Δόξα στον ντιν και βασιλιά!"
Δεν τον φτάνουμε. Είναι πια εκτός ελέγχου.

Σώστε με!
Το να αγγίξω το τριαντάφυλλο δε θα με απελευθερώσει. (Δεν μπορώ να το πάρω πίσω.)
Ελάτε να με σώσετε!
Υπάρχουν κι άλλοι κόσμοι, μα σίγουρα κανείς σαν αυτόν.
Ο κόσμος έχει αλλάξει μορφή.

Ό,τι έγινε έγινε, ναι, δεν θα το πάρω πίσω.
Ο λόγος είναι νόμος, νόμος είναι το κα.

Το τέλος του δρόμου απλώνεται ευθεία μπροστά. Νιώθω αγνός. Το τέλος του δρόμου...

Θυσία της αθωότητας, η ριπή του περίστροφου.
Ο δρόμος μου ήταν ο θάνατος κι η τρέλα, τώρα ας έρθει ο Πύργος!

Ό,τι έγινε έγινε, ναι, δεν θα το πάρω πίσω. Κάθε ταξίδι πρέπει να τελειώσει.
"Χαίρε, πιστολέρο! Δόξα στον ντιν και βασιλιά!"
Δεν τον φτάνουμε πια. Είναι εκτός ελέγχου...